In een workshop leren leerlingen dat observaties van mensen en gebeurtenissen tot goede verhalen kunnen leiden.
Lees verder
Komrij gaf in “Humeuren en temperamenten” al een meesterproef van deze vaardigheid. Goed kijken, puntig schrijven en dat net zo lang tot het goed op papier staat en je zelf tevreden bent. Kees van Kooten geeft in drie uur tijd diepte en breedte aan het gesprek met leerlingen. Het zijn soms persoonlijke ontboezemingen, waarbij de meester van de typetjes ook zichzelf niet spaarde.
Dan is er in de avond ook nog de Komrijlezing waarbij in een bomvol theater de toeschouwers met een verschillend verwachtingspatroon aanschuiven in luie zetels, op harde stoelen en krukjes. De een komt voor de meester van de karikatuur, voor de typetjes van Koot. De andere helft komt voor een verhaal over de vriendschap van Kees van Kooten met de Achterhoeker Gerrit Komrij. Niemand gaat deze avond teleurgesteld naar huis. Van Kooten heeft zijn belofte ingelost; “Ik zal van mij doen spreken”. Het is een zinderende avond met scherts en luim, maar zeer zeker ook met een magistrale blik van Van Kooten op de tijdgeest en op de actualiteit. Daarbij is de rode draad steeds de jarenlange vriendschap met Komrij.